ΚΑΡΜΑ < ΛΥΚΟΦΩΣ >  [ Λουμπσαν Ραμπα ]

<< Ας μη σε βρει η δυση του ηλιου οργισμενο >>
Ποτε δεν πρεπει να τελειωνει μια μερα σου με θυμο γιατι αυτο επηρεαζει τις αντιδρασεις σου στον αστρικο κοσμο κι αυτο ειναι ολεθριο για την υγεια σου...
Δεν ειναι δυνατο να πει κανεις ποσες επιπλεον ζωες εχει ενα ατομο γιατι ο αριθμος τους που πρεπει να βιωθει εξαρταται απο την συμπεριφορα του...
Ολη η ζωη ειναι κινηση, ολη η ζωη ειναι κραδασμος. Κι οσο πιο πολυ εξελλισομαστε τοσο πιο πολλους κραδασμους βαζουμε σε κινηση...
Οι απαντησεις που ζηταμε βρισκονται μεσα μας. Ειμαστε αυτο που οι ιδιοι φτιαχνουμε...
Οταν πεθανουμε, δηλαδη οταν το φυσικο μας σωμα ξεμπερδεψει μ αυτη τη γη κι η αστρικη μας οντοτητα παει στον αστρικο κοσμο, εκει θα σταθει μονη της και θα λογοδοτησει...
Εμεις εδω στη γη ειμαστε σ ενα ορισμενο σταδιο ααναπτυξης.Οταν πεθαινουμε πηγαινουμε σ ενα αστρικο επιπεδο, ενα ειδος ,< χωρου υποδοχης> οπου κανουμε εναν απολογισμο του τι καναμε και τι αφησαμε ανεκπληρωτο πισω μας...
Το καθε τι ερχεται σε κυκλους...Καθε τι που μαθαινουμε, καθε τι που δοκιμαζουμε σαν εμπειρια αξιζει τον κοπο και διασωζεται. Οταν περασουμε στην <αλλη πλευρα> παιρνουμε ολα τα καλα που μαθαμε στη γη και τα κακα τ αφηνουμε πισω μας...
Τα μικρα παιδια ειναι ικανα να μιλουν και να βλεπουν ανθρωπους απο τον αστρικο κοσμο γιατι οι κραδασμοι του ειναι ψηλοτεροι λογω της αγνοτητας της ψυχης τους.....